Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Η εκδίκηση μιας λέξης

Ένας γυρολόγος ήταν. Τίποτα περισσότερο. Διαλαλούσε με τέχνη την πραμάτεια του και κατάφερνε να πουλά ακριβά δυο γαλάζια μάτια και λίγες ψεύτικες κολακείες. Πληρωνόταν, λοιπόν, γι΄αυτά μ’ αγάπη και πίστη κι έρωτα και φροντίδα. Καθαρή αισχροκέρδεια, μα την αλήθεια! Φυσικά, ποτέ δεν έδινε απόδειξη. Μονάχα όταν δεχόταν πιέσεις, άφηνε τα ξημερώματα μια υποσχετική ενδιαφέροντος.

Και αρκούσε; Κι όμως! Σ’ εκείνα τα μέρη οι άνθρωποι δεν είχαν καιρό για πολυτέλειες και οι γυναίκες δούλευαν δίχως στάχτη στα μάτια. Κανείς δεν τους άνοιγε την πόρτα, κανείς δεν τους πρόσφερε λουλούδια, κανείς δεν τις προσφωνούσε ωραίο φύλο. 

Εκείνος τριγύριζε στα σοκάκια και καθεμιά στήνονταν στο μπαλκόνι της ελπίζοντας να τη διαλέξει. Μόλις γινόταν η εκλογή, με το κλείσιμο του ματιού, η τυχερή έτρεχε να μαγειρέψει το αγαπημένο του φαγητό, να συμμαζευτεί και να ομορφύνει, να ξεφορτωθεί τον αρραβωνιαστικό, να δικαιολογηθεί στο σύζυγο, να καλύψει τα νώτα της από γονείς και συγγενείς και γείτονες…

Έτσι κυλούσαν οι μέρες στο παιχνίδι και οι νύχτες στο μέλι, μέχρι που ήρθε νύφη σε ένα από τα χωριά του γυρολόγου η Μαριώ. Όσο αδιάφορο τ’ όνομά της, τόσο και το παρουσιαστικό της. Αδιάφορη όμως και η ματιά της σαν έπεσε στο γυρολόγο. Και πείσμωσε εκείνος και το ‘βαλε σκοπό να την κατακτήσει. Κι όσο την πολιορκούσε, την πρόσεχε και –ω, θεοί!- την ερωτευόταν! 
Λίγο τα περήφανα τσίνορα που τον άφηναν απ’ έξω, λίγο η κοριτσίστικη φωνή που δεν καταδεχόταν ούτε να του σφυρίξει… Μια τα ζουμπούλια που καίγονταν στην αγκαλιά της, μια τα γλυκά που ψήνονταν στην κουζίνα της… Τις ξέχασε όλες! Κοιμόταν και ξυπνούσε με τη σκέψη της Μαριώς. 

Κι αφού όλα του τα κόλπα έπεσαν στο κενό, το πήρε απόφαση. Να πει τη λέξη. Δηλαδή, να τη γράψει, γιατί φοβόταν μην τον έβρισκαν ανάσκελα και με στραβωμένο στόμα, αν ποτέ την ξεστόμιζε. 
Παραμόνεψε κι έχωσε το χαρτάκι με τη λέξη «σ΄αγαπώ» και την υπογραφή του στην επιστολή του προέδρου. Για κακή του τύχη παραμόνευε και η δασκάλα. 

Μπορεί η μια να ανεχόταν την άλλη, γιατί καμιά ο γυρολόγος δεν ξεχώριζε. Αλλά να γράψει «σ’ αγαπώ» στη Μαριώ; Που ούτε μια φορά δεν του είχε τρίψει τη μέση, δεν του ‘χε μαγειρέψει; Τέτοια ειδική μεταχείριση; Μ’ ένα στόμα, μια φωνή ορκίστηκαν όλες εκδίκηση.
Η δασκάλα τον απασχολούσε και οι υπόλοιπες πήραν ρούχα και υφάσματα από το φορτηγό. Μόλις σχόλασε η εκκλησία, η δασκάλα τον πέταξε ολόγυμνο στο δρόμο. Μπορείτε να φανταστείτε τη συνέχεια; 





Κι αυτή ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου
Εδώ η πρώτη κι εδώ όλες οι συμμετοχές.

***
(Έγραψα με μαύρο κάποια από τα γράμματα της λέξης, ώστε να σχηματιστεί ακόμα μία, που ταιριάζει με την πρώτη παράγραφο.)





25 σχόλια:

  1. Α! τον γυρόλογο που γύρνα-γύρνα από αγαπητικιά σε αγαπητικιά τη "πάτησε" και άσχημα!
    Εντελώς άλλο ύφος η δεύτερη σου ιστορία Αλεξάνδρα μου και πολύ την ευχαριστήθηκα!
    Ένα ακόμα μπράβο, σου αξίζει!
    ΑΦιλάκια με πολλά χαμόγελα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την πάτησε, ναι! Και το ευχαριστήθηκα! Καλό τριήμερο, Μαγισσούλα μου! ♥

      Διαγραφή
  2. Α καλά να πάθει. Αλλά κι αυτές οι αγαπητικές μόνο τότε ζήλεψαν και τον εκδικήθηκαν; Όταν τον τράβηξε από πίκα η Μαριώ; Ντροπή τους λέω εγώ έπρεπε να τον έχουν σιγυρίσει πιο πριν χαχαχαχα
    Μπράβο για τις τελείως διαφορετικού στυλ συμμετοχές σου. Καλογραμμένες και διαβάζονταν ευχάριστα και οι δυο
    Φιλιά ΄πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά να πάθει κι αυτός, αλλά κι αυτές κι εμένα με εκνεύρισαν, Άννα μου!
      Σε ευχαριστώ! ♥♥♥

      Διαγραφή
  3. Μου άρεσε πολύ η χρήση των υποχρεωτικών λέξεων Αλεξάνδρα μου!
    Ειδικά η πρώτη περίοδος ! Ήταν εξαιρετική, Έμεινε απέξω τελευταία στιγμή κατά τη βαθμολόγησή σου ☺
    Μπράβο σου μάτια μου!
    Φιλάκια πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ ναι! Μπορώ να φανταστώ τη συνέχεια!
    Όλο το χωριό ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα, ήταν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και αυτό μια ξεχωριστή σου δημιουργία Αλεξάνδρα. Και δείχνει να έχεις έμπνευση. Και βάθος σκέψης.
    Αρκετά ευρηματικό με χαρακτηριστικά ντοκουμενταρίστικα.
    Σαν χρονογράφημα.
    Κάθε φορά και μια καινούργια έκπληξη.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οταν την διάβασα στο μπλογκ της Μαρίας μου άρεσε πάρα πολύ, την ξεχώρισα , όπως και την άλλη σου ιστορία Ενα όνειρο στο μπαλκόνι
    χαίρομαι που την ξαναδιαβασα τώρα
    στο δικό της χώρο
    στο μπλογκ σου
    πολύ καλές και οι δυο ιστορίες σου
    Μπράβο
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευφυής ορισμός τής αισχροκέρδειας στην πρώτη παράγραφο. Εξίσου ευφυής και η …υποσχετική ενδιαφέροντος.
    Άριστος συνδυασμός μεταφορικών εκφράσεων και χιούμορ.
    Η πλοκή τού διηγήματος λίαν ελκυστική και παραστατική.
    Η δε γυναικεία εκδίκηση, σκληρότατη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ο γυρολόγος έκαιγε καρδιές βλέπω. :)
    πολυ ωραια λεξη
    και πολυ ωραια συμμετοχη
    συγχαρητηρια Αλεξανδρα μου
    να περνας ομορφα ευχομαι
    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν κατάλαβα καλά το κολπάκι με τα μαύρα γράμματα συμφωνώ κι επαυξάνω!
    Χάλιας ο τύπος, αλλά και οι γυναίκες εκτός από τη Μαριώ, ένα τσούρμο κότες με το συμπάθιο..
    Πολλά συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' αγαπώ με τα κόκκινα, σου χρωστάω με τα μαύρα!
      Τα νεύρα σερπαντίνες μου έκαναν κι αυτές, άσε...
      Φιλιά κι από μένα, Μαρία μου! ♥

      Διαγραφή
  10. Τώρα άμα πω καλά να πάθει εγώ θα φταίω;
    Υπέροχη η ιστορία σου, συγχαρητήρια πραγματικά!

    Εν τω μεταξύ, σε είχα βρει, μου είχες σχολιάσει, δεν μου έβγαζε κανένα από τα μπλογκ όταν πατούσα, έψαξα και μόνη μου να σε βρω, τίποτα.
    Τελικά έψαξα από την Αριστέα, πάτησα σε ένα κείμενο της serenatas, όπου είχες σχολιάσει και τελικά μου εμφάνισε το προφιλ σου στον blogger. Σκέτη παράνοια!
    Εν ολίγης, τώρα σε έβαλα και στο δικό μου μην τυχόν σε χάσω ξανά!

    (επίσης νομίζω είχα αφήσει μια ιστορία σου στη μέση.)
    Θα τα βρω τα κατατόπια! χαχα

    Καλώς σε ξάνα- βρίσκω!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, τι ταλαιπωρία! Θα δω το προφίλ μου στη wordpress μήπως έχω κάνει κουταμάρα...
      Καλώς ξαναβρεθήκαμε! Χι,χι! Φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Αλεξάνδρα μου όλα καλά;Άλλη μια υπέροχη ιστορία!!!
    φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι λες; Δεν είναι όλα καλά;;; Αυτά που γράφω σε κάνουν να αναρωτιέσαι;;;
      Φιλιά! ♥

      Διαγραφή
    2. Αυτά που γράφεις είναι υπέροχα απλά σε είχα χάσει και γι αυτό ρώτησα αν είσαι καλά!!φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  12. Γλυκιά μου πέρασα για να σου δώσω τη σκυτάλη για μία ακόμη δική σου όμορφη ιστορία!ΑΧΤΙΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης